Η κοινότητα του Λιμνατίου, θέλοντας να τιμήσει τα παιδιά της που πρόσφεραν τη ζωή τους για την ελευθερία της πατρίδας τους, έκτισε μνημεία αφιερωμένα σε αυτούς, σε μια μικρή ένδειξη εκτίμησης προς τη θυσία τους.

ΜΝΗΜΕΙΟ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ΕΟΚΑ

Το μνημείο των αγωνιστών της ΕΟΚΑ βρίσκεται στον περίβολο της εκκλησίας του Τιμίου Προδρόμου και είναι προς τιμήν του Δημήτρη Χαραλάμπους και του Βασίλη Αλεξάνδρου, που έδωσαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια του απελευθερωτικού αγώνα του 1955-59.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ

Γεννήθηκε στο Λιμνάτι το 1925 και σκοτώθηκε κοντά στο χωριό του το βράδυ της 13ης Οκτωβρίου 1958. Ήταν απόφοιτος του δημοτικού σχολείου του χωριού του και ασκούσε το επάγγελμα του οικοδόμου. Είχε αναμειχθεί ενεργά στο συνδικαλιστικό κίνημα. Εντάχθηκε από την αρχή του αγώνα στις τάξεις της ΕΟΚΑ και έδρασε στο χωριό του και σε ολόκληρη τη γύρω περιοχή ως υπεύθυνος της οργάνωσης, οδηγός ανταρτικών ομάδων και τροφοδότης τους, ενώ στο σπίτι του κατασκεύασε κρησφύγετο για απόκρυψη υλικού της ΕΟΚΑ. Επίσης στο σπίτι του κατασκεύαζε βόμβες.

Περισσότερες από μια φορά είχε επισημανθεί τα βράδια από Άγγλους στρατιώτες κατά τις μετακινήσεις του και είχε πυροβοληθεί, όμως κατόρθωνε να διαφεύγει. Δεν είχε όμως αναγνωριστεί, αλλά σε μια περίπτωση συνελήφθη ως ύποπτος ύστερα από έρευνες στο σπίτι του το Φεβράρη του 1957 και κρατήθηκε στη Λεμεσό για 17 μέρες. Ύστερα από σκληρές ανακρίσεις αφέθηκε ελεύθερος. Στη συνέχεια ξανάρχισε τη δραστηριότητα του, πήρε δε μέρος και σε ενέδρα στην περιοχή Άλασσας εναντίον αγγλικής στρατιωτικής αυτοκινητοπομπής.

Το βράδυ του θανάτου του οδηγούσε τον τομεάρχη της περιοχής Σταύρο Σταύρου Σύρο από το χωριό Λιμνάτι στο χωριό Λάνια για αποστολή της οργάνωσης, οπότε οι δύο έπεσαν σε ενέδρα Βρετανών στρατιωτών. Κατά την ανταλλαγή πυροβολισμών ο Δημήτρης Χαραλάμπους, που προπορευόταν, σκοτώθηκε ο δε τομεάρχης κατόρθωσε να διαφύγει.

Ο Δημήτρης Χαραλάμπους κηδεύτηκε στο χωριό του με τιμές ήρωα. Ήταν νυμφευμένος και είχε δύο μικρά παιδιά.

ΒΑΣΙΛΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

Ο Βασίλης Αλεξάνδρου γεννήθηκε στο Λιμνάτι. Ήταν παντρεμένος με την Ελένη Μαυρικίου και είχε δύο κόρες. Κατατάκτηκε στις τάξεις της Ε.Ο.Κ.Α. από το 1955 και η δράση του ήταν στην περιοχή του Λιμνατίου. Μαζί με άλλους συναγωνιστές του κατασκεύαζαν κρησφύγετα σε διάφορες περιοχές. Κατά την διάρκεια του αγώνα , μετά από προδοσία συνελήφθη και κρατήθηκε στα κρατητήρια Πύλας. Παραδόθηκε στους συγγενείς του βαριά άρρωστος και πέθανε στις 21 Ιανουαρίου 1958 σε ηλικία 33 χρονών.